|
پشت شیشه برف می بارد
پشت شیشه برف می بارد
در سکوت سینه ام
دستی دانه ی اندوه می کارد
مو سپید شدی ای برف
در سر انجامم چنین دیدی
در دلم باریدی....ای افسوس
بر سر گورم نباریدی
چون نهالی سست می لرزد
روحم از سرمای تنهایی
می خزد در ظلمت قلبم
وحشت دنیای تنهایی
دیگرم گرمی نمی بخشی
عشق ای خورشید یخ بسته
سینه ام صحرای نومید یست
خسته ام، از عشق هم خسته
غنچه ی عشق تو هم خشکید
شعر، ای شیطان افسون کار
عاقبت زین خواب دردآلود
جان من بیدار شد، بیدار
بعد از او برهرچه رو کردم
دیدم افسون سرابی بود
آنچه می گشتم به دنبالش
وای بر من، نقش خواب بود
ای خدا... بر روی من بگشای
لحظه ای درهای دوزخ را
تا به کی در دل نهان سازم
حسرت گرمای دوزخ را؟
دیدم ای بس آفتاب را
کو پیاپی در غروب افسرد
آفتاب بی غروب من!
ای دریغا در جنوب افسرد !
بعد از او دیگر چه می جویم؟
بعد از او دیگر چه می پایم؟
اشک سردی تا بافشانم
گور گرمی تا بیاسایم
پشت شیشه برف می بارد
پشت شیشه برف می بارد
در سکوت سینه ام
دستی دانه ی اندوه می کارد
|